لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی یا پهلوبینی
(به انگلیسی: Laparoscopy) نوعی تکنیک برای درونبینی شکم (حفره صفاق) و لگن است. اغلباین عمل اقدامی تشخیصی است ولی گاه میتواند درمانی نیز باشد مانند آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپی یا کولهسیستکتومی لاپاراسکوپیک. این تکنیکها در سالهای اخیر به دلیل کاهش زمان بستری بیمار در بیمارستان، کاهش درد و کوچکی برش و جوشگاه عمل مورد استقبال قرار گرفتهاند. در این روش دکتر داخل شکم را کمک یک لوله دوربین دار (بدون باز کردن شکم) مشاهده میکند. این لوله از طریق ایجاد یک سوراخ بسیار کوچک در ناف تحت بیهوشی عمومی وارد میشود. لاپاراسکوپی میتواند سایر علل درد قاعدگی مثل آندومتریوز یا چسبندگیهای لگنی یا فیبرومها یا کیست تخمدان و حتی حاملگی خارج رحمی را تشخیص داده و در بعضی موارد درمان کند.
روش کار:
با ایجاد یک یا دو برش محدود (با قطر حدود یک سانتیمتر) در سطح پوست شکم لوله دستگاه درونبین را که در راس آن دوربین قرار دارد وارد شکم میکنیم. محل عمل با نور سرد (مانند هالوژنه) روشن میشود.
لاپاراسکوپی برای چه انجام مبشود؟
روشی است که برای علت درد های شکم و شخیص ناباروری انجام می شود. و پزشک می تواند بدون جراحی داخل شکم بیمار را ببیند
از دیگر کاربرد های این عمل نمونه برداری از اندام داخل شکم است.
در بسیاری از مواقع مشکلات شکمی با روش های دیگر مثل MRI، سی تی اسکن، و سونوگرافی تشخیص داده نمی شود در این مواقع لاپاراسکوپی انجام می شود.
اصلی ترین کاربرد لاپاراسکوپی بررسی لوزالمعده، روده کوچک و بزرگ، کیسه صفرا، اندام های لگنی، طحال، معده و مشکلات ناباروری است.
عوارض لاپاراسکوپی
عوارض لاپاراسکوپی خیلی کم اتفاق می افتد اما از شایع ترین عوارض ان عفونت، خونریزی و اسیب به اندام های داخل شکم است.
پس از انجام لاپاراسکوپی حتما باید مراقب علائم عفونت باشید. علائم عفونت عبارت است از :
- تب و لرز
- تنگی نفس
- تورم با خونریزی در محل زخم
- سرفه
- استفراغ و حالت تهوع
- درد رو به افزایش در شکم